நாம் எங்கே போகிறோம்?

எங்கள் கம்பெனியின் எம்.டி. ஒருநாள்

கான்ஃப்ரன்ஸ் மீட்டிங் வைத்தார். கம்பெனியின்

வளர்ச்சி, வியாபார உயர்வு, இலாப அதிகரிப்பு,

வருமானம் கூட்டுதல் போன்ற சப்ஜெக்ட்கள் பற்றி

ஆலோசனைகள் தந்து கொண்டிருந்தார்.





பேசும்போது, "நாம் வருமானம் ஈட்டி வரும்

பணத்தை நாமே வைத்துக் கொண்டு, நமக்காகவும்

நமது குடும்பத்திற்காகவும் மட்டுமே செலவு செய்து

கொண்டிருக்கிறோம்.அப்படியல்லாமல், நமக்கு

கொடையாக இறைவன் கொடுத்த அந்த பணத்திற்கு

நன்றி செய்யும் விதமாக, நம்மைவிட ஏழ்மையான,

உழைக்க முடியாத, செயல்பட முடியாத ஏழைகளுக்கு,

அனாதைகளுக்கு அதிலிருந்து ஒரு பகுதியை,

சிறு பகுதியை தானமாக, தர்மமாக, கொடையாக,

உதவியாக கொடுக்க வேண்டும். அப்படி செய்வது

நமது வியாபரத்தில் அபிவிருத்தியை உண்டாக்கும்."

என்று நல்லதொரு தெளிவான விளக்கம் அளித்தார்.



தொடர்ந்து, " நாம் பணம், பணம் என்று

அலைகிறோமே, போகும்போது பணத்தை எடுத்துக்

கொண்டா போகப் போகிறோம்?" என்று கேட்டார்.



அப்போது சக ஊழியர் ஒருவர், "போகும்போது

நாமளே எப்படி போக முடியும்? நாமே போக

முடியாதே! நம்மையே இன்னும் நாலு பேர்கள்

அல்லவா தூக்கிப் போகிறார்கள்? அப்பறம்

அந்தக் காசு, பணத்தை எப்படி சார் எடுத்து போக

முடியும்? நீங்கள் சொல்வது நல்லதொரு கருத்து

சார்" என்றார்.



அதற்கு, "சரியாகச் சொன்னீர்கள். நாமே

தன்னிச்சையாகப் போக முடியாதபோது,

பணத்தையா எடுத்துப் போக முடியும்? ஆகவே,

மற்றவர்களுக்கு நாம் உதவுவதற்கான வாய்ப்பைப்

பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்" என்று சொன்னார்

எம்.டி.



அன்பன்,

அ.முஹம்மது நிஜாமுத்தீன்.



வருகைக்கு நன்றி! வாக்களித்துச் செல்லுங்கள்!